Kionsom Kecil- "Maaf, kami dah Islam!"

Bukit didaki, semak diharungi, gaung dititi, babi dilimpasi, akhirnya kami sampai ke destinasi. Dan seperti kampung-kampung lain yang memerlukan kecekalan dan keazaman tinggi untuk membolehkan kami sampai, keindahan kampung di bibir bukit-bukau, walau dalam gelap pekat malam, cukup untuk membayar harga risiko sepanjang perjalanan. Lebih-lebih lagi apabila kehadiran disambut oleh senyum mesra keluarga bekas ketua kampung, Encik Muksin Kangut.

Kampung ini terletak paling hujung di antara kampung-kampung yang lain, dan sekitar rumah Encik Muksin terdapat sekitar 8 buah rumah yang dihuni oleh orang Islam, dengan jumlah kira-kira 50 orang penduduk. Perjalanan ke sana tidaklah jauh, hanya mengambil masa lebih kurang 35 minit untuk sampai dari Pekan Inanam. Keluarga Encik Muksin telah 2 generasi memeluk Islam, tetapi belum ada penghayatan terhadap kehidupan Islam yang sebenar. Yang membanggakan, ialah kemahuan meluap-luap penduduk kepada Islam, walaupun agama mereka asasnya, hanya pada nama. Apabila ditanya samada kampung tersebut biasa diziarahi oleh misionari yang ligat berdakyah di kawasan Kionsom tersebut, Encik Muksin menjawab mudah,

"Bila mereka datang dan ajak masuk Kristian, kami beritahu mereka, tak boleh, sebab kami dah agama Islam. Lama-lama mereka pun tak datang dah." Kefahaman yang jelas warisan dan bukan bertitik-tolak daripada kefahaman.

Sambung beliau lagi, "Kami telah 5 tahun memohon untuk diwujudkan surau di kampung ini, supaya boleh dijadikan tempat solat, berkumpul dan belajar fardhu ain, tapi sampai sekarang tidak berhasil."

Sangka baik, mungkin surat tersebut tidak sampai kepada pihak JHEAINS atau prosedur permohonan tidak betul. Sangka buruk, mungkin JHEAINS hanya menjalankan tugas sebagai pkerjaan dan bukan menghidupkannya sebagai peluang dakwah. Walaupun cakap-cakap orang cenderung kepada pandangan kedua, kami optimis JHEAINS akan menghulurkan bantuan juga nanti. Lebih-lebih lagi bila Encik Muksin meluahkan harapan sama,

"Kami orang kampung pergi mungkin tak dilayan. Tapi persatuan kamu kuat. Mesti JHEAINS dengar."

Kami memandang sendirian bila dilabel persatuan yang kuat. Pada kami tidak ada kekuatan. Yang ada hanyalah keyakinan bahawa satu orang yang mahu, pun mampu melakukan perubahan, lebih-lebih lagi bila satu orang yang mahu bersatu di bawah satu payung. Payung aqidah Islam.

Kami lantas merisik alternatif mengisi haus penduduk sementara memohon mendapatkan surau, dan ternyata ada jalan yang dibuka oleh Allah.

"Di kampung ni ada balairaya. Selama ni orang Kristian ja yang guna untuk berkumpul dan jadi tempat ibadat. Mungkin kita boleh pohon daripada ketua kampung nanti untuk benarkan kita buat kelas fardhu ain di sana. Saya yakin dia akan bagi."

Alhamdulillah. Peluang sudah terbuka. Tinggal lagi siapa yang dapat meluang masa menjadi pengajar di sana. Mungkin di luar sana ada insan yang mencari ruang berbakti?

"Ada ke kawan abang yang boleh ajar kami fardhu ain?"

Alhamdulillah, 18 Mac 2009, fasa pertama dalam misi yang telah lama tertunggak untuk menyampaikan bantuan kepada penduduk Kampung Kionsom Kecil tercapai.